حکمت 166 :
پرهیز از تجاوز به حقوق دیگران(اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ [علیه السلام] لَا یُعَابُ الْمَرْءُ بِتَأْخِیرِ حَقِّهِ إِنَّمَا یُعَابُ مَنْ أَخَذَ مَا لَیْسَ لَهُ
و درود خدا بر او ، فرمود : مرد را سرزنش نکنند که چرا حقّش را با تأخیر مى گیرد، بلکه سرزنش در آنجاست که آنچه حقش نیست بگیرد.
حکمت 167 :
خودپسندى و محرومیت ها (اخلاقى)
وَ قَالَ [علیه السلام] الْإِعْجَابُ یَمْنَعُ الِازْدِیَادَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : خود پسندى مانع فزونى است.
حکمت 168 :
توجه به فناپذیرى دنیا (اخلاقى)
وَ قَالَ [علیه السلام] الْأَمْرُ قَرِیبٌ وَ الِاصْطِحَابُ قَلِیلٌ .
و درود خدا بر او فرمود : آخرت نزدیک ، و زمانِ ماندن در دنیا اندک است.
حکمت 169 :
آینده نگرى (اخلاقى، اعتقادى)
وَ قَالَ [علیه السلام] قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِى عَیْنَیْنِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : صبحگاهان براى آن که دو چشم بینا دارد روشن است.
حکمت 170 :
ضرورت ترک گناه (اخلاقى)
وَ قَالَ [علیه السلام] تَرْکُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَةِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : ترک گناه آسان تر از در خواست توبه است.